Vliegen in een Piper Cup na een halve eeuw
Een halve eeuw is het ongeveer geleden dat ik werkte op de vliegbasis Ypenburg bij Den Haag. Nu verdwenen en omgevormd tot een woonwijk. Toen een trotse luchtmachtbasis met van alles: Fokker S-14's en F-27's, Hillers en Alouettes (helikopters), Harvards, Beavers en Piper Cups.
Ik was er in 1963 en 1964 assistent-luchtverkeersleider.
De komst van de eerste Starfighter F-104G op Ypenburg was een sensatie in 1963. Hij kwam voor het onderhoudsbedrijf Avio Diepen dat ook op de basis was gevestigd. Op speciaal verzoek van de brandweerwagens langs de baan kwam hij zo laag en hard over het beton gevlogen als nu niemand meer zou durven toestaan.
Die lichte Piper Cups waren een ander verhaal. Verkenningsvliegtuigjes voor 2 personen, toen nog zonder radio. Ze startten en landden op een grasbaantje, waar een assistent-verkeersleider in een roodwit geblokte caravan naast zat. Met rode en groene lichtsignalen en eventueel een rode lichtkogel moest hij het verkeer regelen van de Piper Cups.
Als de middagzon lang op zijn caravankoepeltje scheen, konden de ogen wel eens dicht vallen. Totdat een landende Piper Cup vlak langs zijn caravan landde met zijn lichte bromgeluid. Die had geen geduld te wachten op het ontwaken van de korporaal van dienst en zijn groene signaal.
Kortom, de Piper Cup is voor mij een stukje jeugdsentiment en je kunt je voorstellen hoe leuk het dan is om een halve eeuw later er zelf in te kruipen en mee te vliegen.
De Stichting Koninklijke Luchtmacht Historische Vlucht op de vliegbasis Gilze-Rijen (waar vroeger de opleiding luchtverkeersleiding zat) heeft een paar prachtig gerestaureerde Piper Cups. Naast allerlei andere klassiekers als de Fokker S-11, Beaver, Harvard, Spitfire en niet te vergeten de B-25 Mitchell bommenwerper.
Leo Juliën, zelf een monteur aan én vlieger in de Piper Cup heeft Joke en mij rondgeleid in de hangars vol prachtig gerestaureerde toestellen, maar ook volledige gestripte en half opgebouwde exemplaren.
Na een laatste motorcheck was het zover: in de Piper Cub en naar take off.
Even een paar rondjes maken over Tilburg en omgeving. Met hieronder ons oude huis (de witte villa met de uitbouw naar voren) aan de Ringbaan West. Nog steeds te koop overigens.
Daarna even cirkelen rond het hoogste punt van Tilburg: Westpoint Toren waar we nu wonen op de 43ste etage. Maar met de Piper Cup kijk je zelfs neer op Westpoint.
En dan weer terug naar Gilze-Rijen, over de A58 heen die op een zonnige zondag helemaal niet zo druk lijkt.
Zo glijden heden en verleden even ineen. De jeugdige verkeersleider van toen is nu een pensioenfondsbestuurder van bijna 66 jaar, met een geschiedenis als journalist. Leuk toch.
