Drie mooie dagen samen in
Berlijn
Wie krijgt nou de kans om als boomer van ver boven de
zeventig een lang weekend op stap te gaan met vier jonge dertigers? Ik dus. Het
is nog een verjaardagscadeau van Karen en Joost en hun gelieven Marloes en
Laura. Om samen Berlijn te bezoeken in drie
volle etmalen, de reisdagen niet meegerekend. Met de trein, veilig en
comfortabel.
Na een nacht op
heerlijke stevige matrassen van het
hotel Leonardo Alexanderplatz bezoeken we het museum Hamburger Bahnhof. Dat veel zalen net worden
omgebouwd voor een nieuwe tentoonstelling mag symbolisch heten. Bijna overal
waar je kijkt in de Duitse hoofdstad zijn bouwvakkers druk in de weer aan het renoveren
of nieuwbouwen.
Het eerste kunstwerk dat ik in het museum tegen kom, maakt mijn dag al goed. Van Anselm
Kiefer die ik al jaren volg, zie ik een mij volstrekt onbekend werk: Lilith am Roten Meer uit 1990. Een
wandbreed loden object met allerlei technieken bewerkt . Ook voor deze oervrouw
lijkt de zee zich te openen, maar de vele losse jurkjes suggereren dat de
doortocht veel vrouwelijke slachtoffers heeft gekost.
In een van de bovenzalen maak ik gebruik van de uitsparingen
in de metalen vitrages om het jeugdige viertal te fotograferen. (zie bovenaan) Overigens de mooiste foto van
deze trip maakt Joost als hij ‘zijn’ Laura fotografeert deels door het haar van
Karen heen.
In de loop van de middag belanden we in een leuk bruin
eetcafé (Alt-Berliner Wirtshaus) waar we van een eenvoudige doch zeer voedzame
lunch genieten, afgesloten met een
kartoffelschnaps. Jawel, uitgezonderd de absolute non-alcoholica onder ons drinken we het brandende goedje alle vier met veel
plezier.
Max Ernst: Capricorne
Drie van de vijf kunnen geen genoeg krijgen van het
kunstaanbod in Berlijn en bezoeken ook nog de Neue Nationalgalerie, terwijl de anderen hun slag slaan in een paar
winkels.
In de avond volgt mijn inbreng: een bezoek aan de Berliner Philharmoniker. Het
wereldberoemde orkest speelt er eigentijds werk
van Andrew Norman, een mooi toegankelijk vioolconcert van Mozart en een
grote symfonie van Korngold uit 1952. Vooral dat laatste werk maakt veel
indruk, niet alleen op ons, maar op de hele uitverkochte zaal waar het voor het
eerst klinkt.
Het applaus houdt maar aan. Het orkest staat zelfs maar op terwijl
het nog voortduurt en verlaat het podium. Alleen dirigent Kirill Petrenko komt
nog even alleen terug om het laatste applaus in ontvangst te nemen.
In de foyer
Zaterdag staat er een bezoek aan een enorm gevangenisterrein
op de agenda Hohenschönhausen voor
alle vijf. Na de oorlog is het allereerst een oord geweest waar de
Sovjet-bezetter van Oost-Duitsland gevangenen ondervraagt en opsluit in een onmenselijke
regime, daarna een even barbaars gevangenencentrum van de Stasi in de DDR.
Joost in het cellencomplex
Voordat we ons daar laten rondleiden, bezoekt het culturele
drietal alvast het Humboldt Forum,
inclusief het dakterras voor het mooie uitzicht. Dit grote gebouwencomplex is
een herbouwde kopie van het stadspaleis dat er ooit heeft gestaan. In de oorlog
is het plat gebombardeerd, na de oorlog heeft er een DDR-gebouw gestaan Palast der Republik, maar na de
eenwording is ook dat afgebroken om plaats te maken voor een kopie van het oude
paleis.
Op het dakterras
In de middag maken we een speurtocht naar een glutenvrije
bakkerij en in de avond eten we heerlijk Indiaas.
Na het Indiaas eten
Wannsee conferentiehuis
De zondag begin weer heel serieus met een bezoek aan het
huis van de Wannsee Conferentie. Daar
is begin 1942 door de top van Nazi-Duitsland beraadslaagd over de vernietiging
van 11 miljoen joodse burgers in Europa. In het prachtig aan het meer gelegen
villa zijn gelukkig veel van de documenten bijeengebracht en tentoongesteld om
deze gruwelijke volkerenmoord nooit te vergeten.
Monet: Graanschelven en de zon 1890
Monet: Landschap Ile Saint-Martin 1881
De trein brengt ons vervolgens naar Potsdam waar twee van
ons na de lunch een wandeling maken rond het meer en de drie anderen nog een
vliegensvlug bezoek brengen aan het
Barberini Museum. Het toont onder andere een verrassend uitgebreide verzameling
prachtige werken van Monet.
Monet: Palazzo Ducale 1908
Monet: Les Petites-Dalles bij eb 1884
Leonora Carrington: Katzenfrau 1951
Eind van de zondagmiddag staat nog de Gedächtniskirche op het programma. Als we de wanden bewonderen met
alle fragmenten van de kapotgebombardeerde glas-in-lood ramen, oefent een
zangkoor heel sfeervol in de kerk.
Het diner ’s avonds blijkt gepland niet heel ver van het
theater waar het Berliner Ensemble nog steeds speelt, het vroegere gezelschap
van Bertolt Brecht. Buiten in een plantsoentje staat zijn standbeeld. Niet
omdat het erg goed lijkt - voor zover
dat in het donker te zien is – maar uit respect voor deze grote toneelschrijver,
moet ik hem toch even fotograferen.
Schnitzels en nog een laatste alcoholische versnapering
sluiten een lekker lang weekend af in Berlijn, vol cultuur en historie en
vooral vriendschappelijk samen zijn. Dank voor dit bijzondere initiatief!
Arnold