Wat is het ultieme doel van reizen?

Lekker er op uit!

Wat is het ultieme doel van reizen?

Veilig thuiskomen toch?

Je kunt nog zoveel tempels hebben gezien, vreemd voedsel gegeten of bruinverbrand zijn geraakt. Als je op het eind van je vakantie in een derdewereld ziekenhuis belandt zonder uitzicht op herstel, of je reisgenoot onvindbaar raakt, verbleken alle zonnige en culturele reiservaringen.

Dus: veilige terugkeer, daar gaat het om!

Vandaar dat je niet alleen de koffers volstouwt, maar ook alle angsten en gevaren luchtdicht verpakt en ergens achter in je bewustzijn stalt. Niet denken aan twee lekke banden meer dan je als  reserve hebt, berovingen bij de pinautomaat, of zomaar langs een stille weg. Ook niet aan de vieze meermanscellen waarin je terecht kunt komen omdat je meer pijnstillers bij je hebt dan zij daar gewend zijn.

Vooral dicht laten al die doosjes vol zorgen, tot het vliegtuig weer geland is.

Wel rijst dan de vraag waarom je eigenlijk op reis gaat. Want het ultieme doel heb je al bereikt vóór vertrek: namelijk veilig thuis.

Ik zal daar de komende weken, aan de andere kant van de aardbol, nog eens goed over nadenken. Maar de meest gehoorde antwoorden zijn even bekend als onbevredigend.

Namelijk om nieuwe culturen te leren kennen, andere mensen te ontmoeten in hun natuurlijke omgeving, te ontspannen, noem maar op.

Bezienswaardigheden

Met alle respect, maar als je in de loop van een halve eeuw al zoveel tempels, moskeeën en kathedralen hebt bezocht, in paleizen en kastelen hebt rondgelopen, dan geldt dat eerste nauwelijks meer.

Natuurlijk wil elke gids uitleggen dat dit de eerste nederzetting was, of de eerste raadszaal en dat er onder deze kerk nog twee veel oudere verstopt zijn. Maar na een tijdje lijken al die verhalen inwisselbaar.

Zeker er fluiten andere vogels in Zuid-Afrika dan in Oost-Groningen. Maar een vogel blijft een vogel toch, of die nou hupt of vliegt.

Mensen

Oja, andere mensen ontmoeten en hun cultuur leren kennen. Dan bedoelen we niet van die museumdorpjes waar ze iets tegennatuurlijks in stand houden zoals wij in Volendam of Staphorst. Maar hoe onze huidige levende tijdgenoten daar denken en handelen. Hoe ervaren ze de geopolitieke conflicten, de Brexit of het Palestijnse probleem? Hoe kijken ze tegen de slavernij aan uit de tijd van hun grootvader, ongeacht of die slachtoffer of dader was?

Probleem is natuurlijk dat zij geen Nederlands spreken en ik geen Farsi,  Ethiopisch of Swahili. We kunnen elkaar tegemoet komen in steenkolen Engels en zo wel iets te drinken bestellen tijdens onze politieke gedachtewisseling.

Ontspanning

Niet te vergeten: ontspanning is ook veelgehoord als doel van een vakantiereis. Dat lukt niet als je van hot naar her wordt gesleept langs oudheidkundige opgravingen of Romeinse ruïnes. Evenmin als jouw chauffeur je door de verkeerschaos van India of Iran probeert te transporteren. Van alle kanten belagen brommers, scooters, motoren en vrachtwagens je,  die kriskras de rijbanen terroriseren, daarbij loslopende koeien en geiten ontwijkend.

Strand

Een strandvakantie dan?

In de brandende zon van de meeste vakantielanden is dat geen pretje, eerder een uithoudingsslag. Na een halve dag bonkt de hoofdpijn en schrijnt je aangebrande vlees. Nergens verlang je meer naar een mals Hollands regenbuitje dan daar voor de verschroeide opperhuid.

Relatie

En het is goed voor de relatie, zeggen sommigen. Wekenlang samenzijn en op elkaar aangewezen.

Daar zit zeker iets in. Samen in voor- en tegenspoed. Maar zou je daarvoor de halve wereld moeten overvliegen terwijl je toch ook hier en nu…?

Kortom genoeg stof om over te reflecteren als je ergens gezellig onder een parasol bij het zwembad ligt, een koel glas in de hand en alleen de kuiten in de zuidelijke namiddagzon.

Arnold Verplancke

(de middelste foto is uit 2005 in Malawi, de twee andere uit Zuid-Afrika in 2017)